Yankı Şiiri - Gökhan Ebren

karanlık bir ayı
yaralar kirpiklerin
bileklerin süt kokar
akşam üzeri
ve bir atmaca kalkar
yerden yukarı
ilk uçuşudur
gecenin bu vakti
bir taya sevdalıdır sanki
pençesinden kan süzülür
bakışları uzağadır
karanlığına ormanın
bir balık kapar da kaçar dereden...
ismini yazar derin bir maviye
bir kelebeği
yararda geçer pençesi
yara kin tutmaz
akar gider gecede bir zaman
uykusu serincedir
rüzgar tarazlar çimenleri de
o gözünü açar
bela neçedir diye...
uykusu borana karışır
sevdası kalır
derin mavide...