Ağacın saçları yıkanmış gölde
Dal uçlarında temmuz yanıyor
Serin sulara gökyüzü çizip
Maveraya uyanıyor
Gri mevsimden mavi bir zaman
Eşyanın ruhu bakıyor resme
Bir kuşun gözleri yağmur dolunca
Balıklar gün boyu bulut içiyor
Açmış yeşil göğsünü çimen
Tohumu iletmek rüzgâra kalmış
Kabarmış toprak ormana gebe
Baksan mağara konuşsan boşluk
İçine doğru keklik uçunca
Kanat sesi çarpıyor dağa
Mehmet ÖZDEMİR
Türk Edebiyatı Dergisi, Mart 2012
Mehmet Özdemir 1Kayıt Tarihi : 1.3.2012 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'kendine özgü bir yürüyüştür
tümceden anlama varmak /
buluttan çağlayana /
daldan /
ormanı sarmalayan dağa.../
nehirler yükseğin çocuğu /
tükenmez akış /
üstelik inişe meyyal /
ayrılık kokusu ısmarlar
zamana.../
toprağı yağmaladıkça su /
koyaklar durdukça yerinde /
dağ intihar eder koptuğunda özünden /
kaybolmaktır yazgısı /
buluştuğunda kendisiyle.../
hangi sözcük anlatabilir bir dağ masalını?.../...' (Naime Erlaçin)
Tohuma sormalı belki.
Yanıtlar belki de insanın özünde gizli...
TÜM YORUMLAR (8)