Yankı Şiiri - Ahmet Baris Ay

Çocuğum ben bir otistik çocuğum
Geceleri gökyüzüne bakar bakmaz geceleri
Sayarım kaç yıldız kaymaktadır sayarım
Gelmez aklıma tek bir dileğim gelmez
Olmaz hiçbir arzuladığım olmaz
Yürürüm daha tenha sokaklara doğru yürürüm
Kendimle baş başa kalana dek kendimle
Dururum ilk dizemin aklıma düştüğü yerde dururum
Dinler yalnız bir ardıç gibi dinler
Gövdem dallarıma esen şarkıları gövdem
Duyarım karşı tepede gezen sürünün çıngıraklarını duyarım
Bir yol kıvrılır yokuş aşağı bir yol
Sıkılır ardındaki köyde bir kurşun sıkılır
Kavgası ya toprak ya kibir kavgası
Vardığı ya da aşkın kabre vardığı
Sıkılacağına gündüzleri canım bir kurşun gibi sıkılacağına
Sıkılsın böyle tembelce böyle cahil sıkılsın
Baka baka yorgun gölgesine yorgun gözlerle baka baka
Siz misiniz ben misiniz kimsiniz siz
Ağustos böcekleri sıcağında bir Ağustos
Kulağımda o bitmez çınlaması kulağımda
Sss sss sss sss sss sss sss