Yankı Şiiri - Alişer Avcı

gülüşlerinin sarılmaz yarası
yürüyüşünde beliren mayıs

giderken içime düşürdüğün yalnızlık
meydanlarda
giderek kalabalık

yasaklı ismin okunur çocuklara
başak üşür
gülüşün ısınır
içime uğramış bir öpüştür güzelliğin

sesin susanlara sunulur
çarpar sulara yankılar biriktirir
surların dibinde biriktirir

yürüyüşün bir işçi eylemi gibi
cesur
uzak alanlardan gelip
yüreğimde durur
sen saçlarına ezgiler takarak
rüzgârda kuruttun

bulutların alnından öpüp

zaman unutturmadı

--yüzüm hâlâ gülüşlerine dönük