Yankı Şiiri - Enver Topaloğlu

muammanın kilidinde değil
kilidin girdabında öğüt
almayı denesene
aşk iki kişilikse neden üç harf

kayığımı
zamanın kıyısına çektim
diye
yerine mi geldi her şey

adımların arasında bulduğum gül
kağıtla kapan arasındaki kaplanı gülümsetiyor

gülümsüyorum önümdeki ak karanlığa
suyun üstündeki ürpertiyi öpüyor
okşayışlarla sabahm örtüsünü kaldıran yel

yıldızlardan uzaklaştıkça
ölümü ışıtmak için
sözle doldurdum ağzımın içini

beni eve götür sevgilim