Yanıyoruz, Yandık Şiiri - Necati Çavdar

YAN-IYO- RUZ ...YAN-DIK

Divanin secde ettiği dağlar
Yangın yeri
Hak'ka Divan durduğu yerler
Yangın yeri..
Karınca, kuş, cümle canlar
Yangın yeri..
Ateş, Huşu ile seyrettiği anlar
Yanın yeri
Seyreder uzaktan yürekte kan damlar
Bağrı başı yangın yeri..
Yanıyor, tüm zenginlikler
DAĞ, taş, yol yanıyor
TÖVBE tövbe.. Ders alınır
Yangın, xuluö olup salınır.
Kim, nasıl bu ateş de barınır
İnsan tövbe ile arımır
Canlar, orada yangın yeri..
Ben ki Hak'kın yaslı kuluyum
Mazlumların her daim yoluyım

.... Torpsların zirvesi Yangın yeri
Eller zevk ederken keder doluyum
Seyrediyor gafil, içip coşarak
İnsan olan yardıma gidiyor koşarak
Bizim eller yangın yeri..
...

Havada cevalan ediyor uçsklar
Hareket halinde gemiler
Sanki savaş, var..

Koyun kuzu meleşiyor
Bir yiğit ŞAHİNLEŞİYOR
Hayatı unutan İnsan, insanlaşıyor..

Ey "Kahraman"..!
Terin; söndürüyor Cehennemi
çaban; hayran ediyor, alemi

Bir tarafta yangın, bir taraf da sel coşuyor
İnsan bu iki hali aynı anda yaşıyor
Yanan bağırları söndüren rüzgarlar
Yangın olup, her şeyi yutuyor

...............................

5 Ağustos 2021