Yanıyorum Şiiri - Divane Mustafa

Yanıyorum sevgilim, yanıyorum
Riyakar değilim kahrolası zaman gibi
Yanar bu kalbim git gide içinden
Henüz köz iken söndür ey sevgili

Donarım sensiz her gece
Kalbim durur, atmaz sensiz hiç bir an
Gelde ısıt beni...

Ey sevgilim duy sesimi
Sana haykırıştır her kelime
Acılar denizinde boğulmuşum
Kalabalıkta sessizliğini dinliyorum.

Atmıyor bu kalbim
Sensiz hiç birşey olmuyor burada
Bu şehir bana dar artık
Ya senin yanında huzur bulacak bu kalp,
Ya sonsuza dek sensiz kapanacak
Gel sevgilim kurudu aşk pınarım
Atmıyor şu yaşam pompası yüreğim
Belki bir daha canlanmayacak
Belki görmeyecek bu gözler ne seni ne de başka kimseyi
Belki toprak olacak bu beden
Ama her zaman seni sevecek bu
Divane...