Yanıyorum İçim Köz Deryası

Umut günleri gönlümün gözdesi
Yüreğimdeki sevginin özcesi
Felek verdiğin acılar çekilmez
Değme güle, cana selle gidesi

Başıma inen zulümün asası
Evi-barkı, ocağı yıkılası
Attın beni sönmeyen kor ateşe
Yanıyorum ben, içim köz deryası

Bedenimi, postumu dosta serdim
Şu yüreğimi sevenlere verdim
Ey gülüşü yalan bakış ağı
Ben gerçek sevdanın sırrına erdim

Yüreğimden coşan feryat sesidir
Gördüğüm acı halkın çilesidir
Halklara dayatılan açlık
Yokluk, zülüm, baskı neyin nesidir?

Her gün ipte, urganda salanası
Halkı derde koydun, içi yanası
Zalim dokunma mazluma, sefile
Yaşamdan elini çek başbelası

Tüm aylar tüm günler tüm yıllar çetin
Felek zülme geçtin, kıyıma geçtin
Çobanoğlu'yu acılara koydun
Yıllardır, bağrını deldin de geçtin

Mehmet Çobanoğlu
08 07.2022
İstanbul