Yanıyorsa İçimiz, Küldendir Sevgimiz

İki kişiydik,
Bölünmüştü görevlerimiz.
Bana özlemek düşmüştü.
Sana gözlemek yolları.
Ben gözledim, sen özledin geçen yılları.

Yanyanaydık.
Örülmüştü ağlarımız.
Aramızdan örümcekler dahi geçemiyordu.
Öyle sarılmıştık.
Sen iterdin ağları, ben bağlardım.

Terastaydık.
Havalandırıyorduk ruhumuzu.
Bedenlerimiz ölü yeri.
Herkes bir bir boşalmış kinini.
Benim yüzüm gülerdi, sen hep küserdin.

Bizdik.
Hiç olmadığımız kadar içimizdik.
Aşklar kadar yalandık belki
Ama her durumda birleşirdik.
Senin ellerin vardı, benim bileklerim,
Zorunluyduk, kesişirdik.

İki kişiydik; yanyanaydık.
Bizdik; terastaydık.
Soruları yanıtlardık.
Cevapları tekti hepsinin;

'Sevgili, tüm fay hatlarına rağmen titremizdi yerimiz,
Ve biz her zelzele de tekrar birleşirdik.
Sevgili, yanıyorsa içimiz, küldendir sevgimiz.
Ve biz hep ateşle seviştik.'

22beş10 | 22:20
Mercey.