Yanıyordu Elleri Şiiri - Yahya Bumin Dilmen

Ağlama sonrası hıçkırıkları cebinde
Sesleri gören gözlere inat
-Sanki varsa kabustan uyanacak-
Yolcuyu bekliyordu İstanbul.
Neyi bilmediğini bilmiyordu yolcu.
Haberi de yoktu başlayan soğuktan.
Kalbinde kelebek alevi taşıyan yolcu
Her şeklini denemişti çığlığın.
İstanbul’da soğuk var;
Soğuk var, İstanbulda.
Alevine eldiven oluyordu yolcu.
Elleri yanıyordu.
Ne İstanbul bilmeliydi
Ne de elini yakan alevi.
Olsun, hala ynanıyordu demek!
Yolcu gülümsedi.
Soğukta bile yanıyordu elleri.
Soğukta bile yanıyordu elleri.