Yanıyor yürekler Şiiri - Halil Aydın

YANIYOR YÜREKLER
Üzülüyor insan olanlar
Soma ve Ermenek'te
Maden ocağı kazasında
Ölen canlarımızın yakınları
Anaları, eşleri ve de çocukları
“Yanıyor yüreğim, yanıyor
Söndürün şu yangını adaletinizle”
Diye
Feryat figan içinde bağırıyorlar
İnsan olan dayanamıyor bu figana
Bir tarafta onca ölen evlat, eş ve babalar
Bir tarafta yanan, isyan eden yürekler
Bu yüreklere su serperek soğutacak kararları
Heyecan içinde yürekleri yanıp tutuşan
İnsanlar sabırsızlıkla bekliyorlar..

İnsanların akıllarına eski günleri geliyor
Ramazan günlerinde kurulmuş sofralarında
Sabırsızlıkla bekledikleri insanlar, babalar
Elinden tutup beraber dolaştıkları çarşılar, pazarlar
Beraber yürüdükleri sokaklar
Bağlarda bahçelerde beraber topladıkları
Beraber yedikleri sebze ve meyveler
Bayramlarda alıp giydikleri kıyafetler
O unutulmaz mutlulalar serilir insanın
Gözlerinin önüne
Silip atamasın yer etmiş beyinlerden

İnsanların dudakları kurumuş
Öfkelerinden, bedenleri
Zangır, zangır titriyorlar
Ayakları çekmiyor vücut ağırlıklarını
Hıçkırıklara boğulmuşlar
Yanan yüreklerine su serperek
Söndürecek kararlar bekliyorlar
Hiçbir şey teselli etmiyor insanları
Teselli edenlere işte budur gerçekler
Der gibiler;
Yürekler yanıyor, gözler buğulu, buğulu
Gözyaşları akıyor yanaklarından
Sönmüyor yüreklerdeki yangını
Su serpin söndürün adaletinizle şu yangını
HALİL AYDIN (Sizden biri)