Hani ilk doğduğumuz gibi dünyaya
İlk gözümüzü açtığımız evimize
Hep yanımızda annemiz, babamız
İlk göz ağrımız mahallemize
Mahllemizden eser kalmadı şimdi
Belki evimiz de yok artık
Nasıl da büründüm yalnızlık matemine
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta