Yanıyor, yanıyor ormanlarımız,
Sanarız ki yananlar ağaçlarımız,
Sızlamadan hiç vicdanlarımız,
Oysa yananlar oksijen kaynaklarımız.
Yanıyor, yanıyor evlerimiz,
Bitmek bilmeyince ihmallerimiz,
Dolsa da yaşla gözlerimiz,
Geri gelmez yanan servetimiz.
Yanıyor, yanıyor fabrikalarımız,
İçinde çığlık çığlığa insanlarımız,
Sebebi uygulanmayan kurallarımız,
Kapanıyor bir bir kazanç kapılarımız.
Yanıyor, yanıyor arabalarımız,
İçinde imdat isteyen yolcularımız,
Sebebiyse trafik canavarlarımız,
Canavar yüzünden gidiyor canlarımız.
Yakmayalım ormanları, kollayalım,
Evlerimizde daha dikkatli olalım,
Trafik canavarlarını uyaralım,
Yanmadan, yakmadan yaşayalım.
Kayıt Tarihi : 31.10.2005 14:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/31/yaniyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!