Kangren bu yara, İflah olmaz!
Baştabip de derman bulamaz,
Hangi yöne çevirsen başını,
Düz çıkar istim, arı burundan…
Ne şömine, ne dökme soba,
Odun da yok İçinde yakacak,
Bir torba kömür, çuvalla para,
Baba, bu harçlık yetmez bana.
Tırnak ojeli, saç uzun, permalı,
Her adımda yanar trafik lambası,
Nefese yazılır Napolyon cezası!
Her geçen gün, müzminleşir yara.
Tiril, tiril jöleli saç, fular yakada,
Kitapta var koltuğunun altında,
Limon gibi sararmış tırnak uçları,
Şu değirmen, un değil; ömür öğütür
Deniz! Ne dalgalanır durursun?
Suçluyuz, günahkârız, hepimiz!
Nerede? sağlıklı nesil, Hayalimiz?
Çıra gibi alev alev yanıyor neslimiz...
31.03.2012 Manisa
Necati KavlakKayıt Tarihi : 31.3.2012 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her yaştan ve her cinsten, çoluk, çocuk, yaşlı genç, kadın, kız demeden Cadde de, sokakta, Parkta, bahçede baca gibi tütüyor. Bu dizeler yanan nesle feryattır.
saygılarımla
Değerli dost,
Sevgili şairim.
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Kutluyorum+10 puanla
Selam ve saygılar şairime......
TÜM YORUMLAR (2)