Bir türlü huzur bulmuyor:
Benim şu yaralı gönlüm.
Yalnışları gördüğümde;
Yeniden yanıyor gönlüm.
Çevremize bakıyorum:
İnsanların çoğu hasta.
Derde deva olmayınca:
Dertlerle yanıyor gönlüm.
Kötü adetler yayıldı:
Minik, mink çocuklara.
Benzemez olduk dünlere.
Bügünde yanıyor gönlüm.
Neden düştük bu hallere?
Benzemiyoruz bizlere.
Sırt çevirdik eskilere..
Yeniye yanıyor gönlüm.
Örfler, adetler değişti.
Hayasızlık yayğınlaştı.
Küfür dereleri taştı.
Hayretle yanıyor gönlüm.
Sağı, solu karıştırdık.
Berrak suyu bulandırdık.
Zehirli sulardan içtik.
Çöllerde yanıyor gönlüm.
Yansın gönlün, yansın Ali.
İşte böyle dünya hali.
Yalnıştan olurmu doğru?
Yalnışa yanıyor gönlüm.
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!