Yanıyor Canım Şiiri - Halil Türkoğlu

Yanıyor canım,
Toplumun çöplüğünde,
Bir kibritse şarkım!
Bir kere alev,
Sevgilim senin yüzünü kararttım.
Beni hoşgör tutmuyor adım,
Kaç adımdan sonra, koşarak atladım.

Ne çarelerden beri,
Siyah gözler yükseliyor,
Gözde kalanlar dipte,
Anıları arıyor.
Ah bana kalmadın!
Bir taş atma,
Rüzgâr etme,
Yanıyor canım.

Seni sen diye sevdim,
Yoklugun çilemdir, belamdır
Tek bir bacası olan,
Binamdır.

Resim, resim çakıldım
En ufak el tutar, başım ağrır,
Birisi öpse,
Yere kadar varır,
Tek çivili halim,
Sadece sana bakarım.

Sevgilim yanıyor canım!
Yokluğun,
Bu yakıcı sevgide
Bir tutam külmüş,
Dağıldım.