Yanıyor Şiiri - İsmail Çiftci

Orman deyip geçme bire şerefsiz
Bülbül feryat etti gülüm yanıyor
Tarife sığmayan yüreksiz hissiz
Kalem isyan etti elim yanıyor

Alevler yükseldi onmaz yaralar
Umutlar tükendi nedir çareler
Karardı doğada yeşil sarılar
Arılarım öldü balım yanıyor

Boynu bükük bükük haller perişan
Kim nere gider ki yollar perişan
Kuşlar öksüz kaldı dallar perişan
Sözler kafi gelmez dilim yanıyor

Yürekler harlan dı canlar fiğan da
İnsandan utandım gördüğüm anda
Tüm alem kül oldu orman yanan da
Ah benim yurdumda külüm yanıyor

Çiftci İsmail im akıl alır mı
Vicdanı kurular halden bilir mi
Bunca telef olan geri gelir mi
Tüm hücrem tükendi ölüm yanıyor
01 08 2021 PAZAR