körü körüne dost
körü körüne insan
körü körüne anne olmadım hiç
aslında
körü körüne emekçisi
hiçbir şeyin
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Teşekkürler Sevgili Nisan!!!... Sevdiğim bir şairden çok değerli bir armağan vermişsin bana. Yanıtın, senin için olumsuz olmadığını biliyorum inan. Umutsuzluk ve kırgınlık anında, aslında sonuçta bunlara yenilmiş olan bir kadından (Plath), yeniden dirilişin simgesi olan Lazarus'u getirmen, hem manidar hem de çok anlamlıydı. Plath, bir çoğumuzun dizelerde yapmaya çalıştığı intiharı her 10 yılda bir gerçekten denerdi. Hep düşünmüşümdür. Aslında ölmek mi istiyordu; yoksa kendini yok eden kadere karşı bir başkaldırış mıydı bu? Sonuç kaçınılmaz idiyse eğer, diğerleri yerine o mu yerine getiriyordu hükmü? Nazi fırınlarında veya aşkın acımasız potasında erimekten evlaydı bu belki. Dik bir duruş yok mu burada? Ve isyan ve yaşamla kumar? Onurlu bir kadının mağrur duruşu gibi!...
Düşündürdün ve mutlu ettin!...
İçten sevgilerimle Nisan Serap:)))
BAYAN LAZARUS
İşte yine yaptım
Her on yılda bir
Böyle bir tane beceririm
Bir tür ayaklı mucize, tenim
Bir Nazi lamba siperliği kadar parlak,
Sağ ayağım
Tüy kadar hafif
Yüzüm ifadesiz, incecik
Yahudi kumaşından.
Çözün kundağı
Ah, sevgili düşmanım.
Korkutuyor muyum? -
Burnu, göz bebekleri, 32 dişi yerli yerinde mi?
Acı nefesi
Ertesi gün yok olacak.
Yakında, çok yakında
Vahim bir öldür gücü
Evimde, etimde olacak
Ve ben işte gülümseyen bir kadın.
Daha sadece otuzunda.
Ve kedi gibi dokuz canlıyım.
Bu Üçüncü Sefer.
Ne lüzumsuzluk
On yılda bir imha.
Bu ne çok iplik.
Çekirdek yiyen kalabalık
İtişir içeri görmek için
Ellerimi ayaklarımı çözmelerini -
Muhteşem soyunmalar.
Baylar, bayanlar
Bunlar ellerim benim,
Bunlar dizlerim.
Bir deri bir kemik olabilirim, farketmez,
Ben de onlardandım, tek tip kadın işte
İlk seferinde on yaşındaydım.
Kazaydı.
İkinci seferinde istedim
Bitirip gitmeyi ve hiç daha dönmemeyi.
Üstüstüme kapaklandım.
Tıpkı bir midye gibi.
Tekrar tekrar bağırmaları gerekti çağırmaları
Ve üstümden ayıklamaları inci gibi parlak yapışkan
Solucanları
Ölmek
Bir sanattır, herşey gibi.
Özellikle iyi yaparım.
Bir ölürüm ki, cehennemden gelir gibi olurum.
Bir ölürüm ki, adeta hakikaten olurum.
Sanki gider gibi bir davete.
Bunu yapmak çok kolay bir hücrede
Ölmek ve kımıldamamak
Ölüyü oynadığım tiyatroda sıranın gelmesi gibi
Güneşli bir günde geri gel
Aynı yere, aynı yüze, zalim
Eğlenen çığrışlara:
'Mucize!'
İşte bu yere yıkar beni.
Ama bir bedeli var.
Yara izlerime bakmanın, bir bedeli var.
Kalbimi dinlemenin -
Hakikaten çalışıyor.
Bir bedeli var, çok büyük bir bedeli var.
Bir sözün, veya bir dokunuşun.
Ya da biraz kanımı akıtmanın.
Bir tutam saçımın veya elbisemden bir parçanın.
Eee, Herr Doktor.
Eee, Herr Düşman.
Sizin eserinizim ben,
Paha biçilmez,
Altın topu bebeğinizim
Bir çığlığa eriyen
Dönüyorum ve yanıyorum.
Gösterdiğiniz alakaya aldırmadığımı sanmayın.
Kül, kül -
Külü eşele bak.
Etten kemikten eser yok-
Bir kalıp sabun
Bir nişan yüzüğü
Altın bir diş.
Herr Tanrı, Herr Şeytan
Savulun
Savulun.
Küllerin arasından
Doğrulurum kızıl saçlarımla
Ve çıtır çıtır adam yerim.
Sylvia PLATH
Niçin mi bu şiir ve bu şair çünkü cevap olumlu aslında..Sevgiler
Bazı değerler vardır haketmek için,bazı değerler vardır hak ettirebilmek için savaş verilir.Sorular yanıt almak için değil,yanıt verebilmek için olmalıdır.Sonuç olumsuz olsa bile harcadığın çabada kendini kazanmışındır...Akla ziyan düşüncelerim işte..Tebrikler Ablacığım..
Olumsuz yanıtlara,olumlu ''körlükler'' değilmidir yaşamı anlamlı kılan:) Kutlarım.
'Yanıt olumsuz..'
Bazan başkaları için biz kendimizi feda ederken, aslında onların bizim için ne yapabildiği hep ikinci planda kalmıştır.. Bu şiir hoş bir yanıt olmuş...
Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta