Manolya Şiiri - Metin Egeli

Yanlış başlamış yanlış,
Yanlış yerinden girmişim hayata
Kaçak yolcu gibi bir ara istasyondan.
Molalar yanlış duraklarda,
Banliyönün karanlık çıkmaz sokakları
Ve kapıların ardında
Suskun soğuk soluk bakışlar,
Sevdasız türkülerin çaldığı
Lambalı radyo devrinden kalma
Vasfı kayıp tutuk yüzler hep.
Dostça mı susar,
Düşmanca mı bakar belirsiz…

Ahh yanlışlarım benim,
Hepsi ayrı birer yanış oldu,
Doğrularımsa bilinmedi,
Bilinemedi, bilinemezdi de.
Oysa göğsümü kaplamış
Sakınıp sakladığım
Sevdaya kutsanmış yüreğim
Nasıl da bir beyaz manolya gibiydi.
İstediği yerleşik bir sevda,
Karanlığı görünce kapanan
Koskoca açmış bir beyaz manolya..
Aradığım bir parça masumiyet,
Kaçarken düşmüş te olsa
Bir parça sevgi kırıntısı…

Gün doğarken açmış
Bir beyaz manolya
Herkese aynı kokan…

Metin Egeli