Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
gün ağaca değdi
gül yandı...
gül yaprağa değdi
su yandı...
aşk göze değdi
ten yandı...
el toprağa değdi
ruh yandı...
şiir yandı ben yandım....çok güzeldi....saygılar
Şiiriniz yorumcunuzun söylediği gibi bence de hoş. Ancak iki kez 'ten yandı' kullanımı amacına ulaşmamış, hatta şiiri hem akış hem içerik olarak zedelemiş görünüyor.
aşk göze değdi
tin yandı... olsa idi örneğin.
Sanki daha serpilecekti şiir, teni toprağa bırakarak... Diye düşündüm önce.
Fakat amaç, aşkın ve ölümün ten üzerindeki ortak yıkıcılığını vurgulamaksa ki öyle görünüyor, böyle de başarılı demek lazım o zaman.
Yine de bu ortaklığı daha güçlü ortaya koyacak bir ifade olabilirdi.. bu anlamda bir şey eksik demeyelim de, bir şey yetersiz hissi yaşadım işte.
Şaire ve yorumcularına sevgiler, saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta