Yanında Olsaydım... Şiiri - İsmail Nur

şimdi yanında olmayı ne kadar isterdim bilir misin?
başını göğsüme yaslamış, kalp atışlarımın
senin için söyleyemediğim cesaret edemediğim şeyleri
dile getirip, haykırışlarını dinlerdin

sonra kaldırırdın başını kuşun yuvasından uçtuğu an gibi
odaklanırdın, ne zaman baksam beni benden alan gözlerinle gözlerime
kalp susar gözler konuşurdu o zaman,duyardın sessiz çığlıklarımı
bir adım daha yaklaşınca birbirimize, yakardı tenimin sıcaklığı

gözler sahneyi dudaklara bırakırdı çekilirdi yuvalarına
teslimiyetin belirtisidir bu, dudaklar birbirine kelepçelenince
ya başından bir kazan kaynar su dökülmüştür
veyahut erimiştir içindeki soğuk iklimin buzları

in