Yanında Olsam Şiiri - Hamza Mamaş

Sarılsam umutlara
Ve sır olsam.
Unutsam herkesi,
Unutulsam herkes gibi.

Bitse benliğim sende.
Sana dokunsam,
Ve birden yok olsam.
Dokunmak şöyle dursun,
Senden;
Sıcacık bir nefes duysam.
Eriyen kar misali sınsam,
Sonlansam varlığında.

Sevdam...
Sevdalım...
Gecene ışık,
Yoluna tak olsam.
Yakarken özlemin beni,
Vuslata dair bir emare bulsam.
Kaybetmişken yönümü,
Vuslat getiren bir şelalede
Sana gark olsam.

Bir tanem varlığım acıtır mı canını? ..
Ben olsam...
Yada;
Olmasam? ...
Vücut fark etmez,
Ten iflah etmez,
Ne olur, gönlünde bir hücreye hapsolsam.

ne olsa? ...
ama olsa.
sende var olsam.
Sensizlikte seni,
yüreğinde beni bulsam.
Sonra ansızın,
bir hayal gibi,
yok olsam.
Olsam…
Fakat ruhunda kalsam.

Sanadır bütün yakarışları ey sevgili.
Ufuklar ardından gelerek serinlet sinemi.
Zira bir yangının külleri sarmakta bedenimi.
Çok uzaklardan gel, ey sevgili…
Bekledim.
Bekleyeceğim.
Beklediğimi bilmesen de,
Ben vuslat hayal edeceğim.

Aşk, sultalarla olmaz.
Saltanatlar kandıramaz aşkı.
Doyulmaz…
Doyum olmaz sevda da.
Ki yer bulsun aşk vicdanlarda.

Sanadır nazım.
Sanadır sözüm
Ayrılığı her düşündüğümde
Sana yönelir özüm
Sevdan ki…
Olmazsa;
İnan ki ben çok öksüzüm…