Yanına Git Şiiri - Selver Güvercin

Kayaların üzerinde
Denize karşı
Batan kızıl güneşi izleyen
Kirli sakalı, saçına karışmış
Hasır şapkası yırtılmış
Pantolonu aynalı
İki büklüm olmuş
Bir ihtiyar görürsen;
Yanına git, ben olabilirim…

Yüce dağ başında
Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde,
Bir kenarda, toprağı dağılmış
Taşının;
Yazısı silinmiş
Üzerini kuru otlar bürümüş,
Bir mezar görürsen;
Yanına git, ben olabilirim…

Fısıltı gibi
Dallarda dolaşan
Yaprağı bile,
Kıpırdatamayan
Yerden bir tutam
Toz kaldıramayan
Rüzgâr gibi bir şey duyarsan;
Sarıl ona, ben olabilirim…

Dalgasız
İnleyen denizde
Esintisiz gecede,
Attığın taşlarda
Küçük küçük,
Yakamozlar görürsen;
Ayaklarını ıslat, ben olabilirim…

Meşe denizinde
Yeşil yaprakların altında
Belli belirsiz nefes alan
Kanat çırpamayan
Gözleri kurumuş;
Ağlayamayan,
Bir Ağustos Böceği görürsen;
Ben olabilirim, yanına git…

Nereye bakarsan
Yerinden kalkamayan
Hayal gibi
Gölge gibi
Rüya gibi
Bir garip görürsen,
Gölgelerin peşinde
Senin gölgene
Ulaşamayan,
Ben olabilirim, yanına git…

Temmuz 2006 Ankara