Yanımızda Yoktunuz Şiiri - Yahya Aygün

Mazimin ellerinden tutup geleceğe doğru yol aldım,
Ağaran saçlarımın arasına çocukluğumu da sakladım.
Koklamak için ileride, gençliğimden bir buket yaptım,
Aşkımı da içine doldurup, gönlümün içinde sakladım.

Bir uçurtma gibi bıraktım gençliğimi gökyüzüme,
Bir daha inmeyecekmiş gibi baktım yeryüzüne.
Rüzgarımdır deyip güvendim esen heveslerime,
Meğer kapılıp gitmiş gençliğim,kavak yellerine.

Ömrümün kollarında büyüttüm umutla hayallerimi,
Gerçekleri görmek istemedim kapadım gözlerimi.
Beklerken açacak diye ilkbaharımda çiçeklerimi,
Kucağımda buluverdim, hayatımın meyvelerini.

Yaşasaydım Efendim Senin gibi, ben de gençliğimi,
Yazdırsaydım ismimin en başına ben de ‘El Emin’i’.
Bilseydim muhtaç iken bile vermenin eşsiz değerini,
Görseydim kaçırır mıydım hiç Arş’ı Ala’nın gölgesini.

Gülün nurunu aldılar gönlümüzden, karardı ufkumuz.
‘Bir daha mı geleceksin dünyaya’ sözü oldu nutkumuz.
Eliniz oynaşta deyip hep gençliği suçlayıp durdunuz,
Akşemseddin’ler olup neden yanımızda yoktunuz?