Hangi enstrüman ne zaman bir tıngırıma yapsa,
Aklımın ana rahminde sen doğarsın.
Bir akşamüstü yorgunluğunda, aradan yaşama kaymış ara bir nağme gibi;
Nakaratım olursun...
Kimler çalmalara salar aklını, bilemem
Nedir gitmelerde seni bu denli yücelten hüzün?
Aklım, saklında kalır böyle göz ucunda sana hayallerimin
Kim hangi söze abansa,
Gitmelerin ayarsız çalınmalarında sevdiğim olursun…
…Düşmez gözümde, seni bana yazan hoş edalı yaşam
Saklı tutarım seni kendimden bile
Ama anlatmasam acıkırım,
Karnımım en olmadık yerinde bir kramp tutar kalbime doğru,
Kim ne zaman bir sevdadan bahse yolcu etse dilini;
Bütün duraklarda seni bekler gözlerim,
Yollara revan eder aklımın sen metrajlı filmini…
Geçerim işte böyle yanımdayken
Seni olmayan zamanlara yazan anlardan,
Seni ayrılıklara yazan yaşamdan…
Dalıp giderim, seninle arşınlarken bu yolları
Ellerinden tutar, basarım en üşüyen yürek ağrıma
Bir büyük konçerto başlar ansızın,
Yuvarlarız ayrılıkları, yuvarlanarak gönül gönüle…
Sonra karanlık çöker gözlerinin üşümüşlüğüne
Ben, sen için sayısız güneşli sabah dilenirim
Yıldızlar titreşir teninin göğünde
Ve sessiz çığlıklarım düşer bir bir,
Üşüyen teninin yalnız coğrafyasına...
15.01.12
ERCAN YAVUZER
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta