Şimdi baş ucuma koysam seni
Saç tellerim darılacak
Avuçlarımı terletiyor kalp atışların
Yahu nasıl bir adama döndüm
En çok da senli zamanı seviyorum
Yanımda...
Bir sofra kursak şimdi
Alaca karanlık utansa
Seninle alsak başımızı fizana varsak
Yer mekan dar gelir bize
En çok da senli zamanı seviyorum
Yanında...
Şu ufuk denilen şey yanında sönük duruyor
Hür bir adamla bir kadınız seninle
Tıpış tıpış sevdaya koşuyoruz adımlarımız atik
Haddi aşacak kadar hayattan kopuyoruz
En çok da senli zamanı seviyorum
Yanımda...
Seni alsam yüreğime koysam
Yüreğimde yer kalmıyor
başka bir yer, kanımdan birine
Yüzüne yüzümü dayasam sıvasam güneşi
İkinci vakti olur kainatın,yeniden doğuşu
En çok da senli zamanı seviyorum
Yanında...
Ben şimdi hangi aforizmasıyım melankolinin
Hangi mehtap seyrine sende dalmıştım?
Seni aldım gözlerime gömdüm büyütüp
Süt mavi bir gökyüzünde var oldum yeniden
Bütün zamanlar bitsin tükensin diliyorum
En çok da senli zamanı seviyorum
Yanımda...
Kayıt Tarihi : 8.6.2017 09:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!