Yanımdayken sen, hiç biri yok.
Yokluğunda ise her kadın sen.
Hiç biri sen olamaz, sen yokken.
Hiç biri sen olamaz, sen varken.
Hiç biri sen olamaz zaten.
Tarifi yok ama anlatabilirim.
Gözlerinin denizleri kıskandıran maviliğini.
Ve gülüşünün Sarıyer’den doğan güneş sarılığını.
Uyurken göğsümde hissetiğim, Heybeli sırtından kızıl batışını.
Tarifi var ama anlatamam.
Giderken ardında bıraktığın sislerin griliğini.
Işıksız uyuduğum bir odanın, kabusla birleşen karanlık siyahını.
Anlatamam, içim sıkılıyor.
Yanımda yokken, her kadın sen.
“Yanımda olsaydın eğer” diyemem.
Olmasan da hiç biri yok.
Hiç biri sen olamaz zaten.
Kayıt Tarihi : 15.10.2012 22:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!