“ Dön de gel artık !”
Son bahar yaprağı, gibi kurudum
Canımda güzelim, sen olmayınca !
Yıkıldım devrildim, bil ki mahvoldum
Yanımda güzelim, sen olmayınca !
Elleri kolları, bağlı köleyim
Her yanı kanamış, derli yüreğim
Ben mutlu günleri, nasıl göreyim
Yanımda güzelim, sen olmayınca !
Yaktıkça hasretin, kor olur közüm
Değersiz anlamsız, sensiz her sözüm
Bir daha zor güler, ağlayan yüzüm
Yanımda güzelim, sen olmayınca !
İçtikçe her gece, kafam bir hoştur
Kalp demez ki git de, peşinden koştur
Hayatım anlamsız, bakışım boştur
Yanımda güzelim, sen olmayınca !
Aklıma geldikçe, o deli sevdan
Tek ışık vermiyor, kalpte ki vicdan
Her yanım karanlık, her yanım zindan
Yanımda güzelim, sen olmayınca !
Neden be bir tanem, ayrılık neden
Hasretlik ister mi, mutluluk güden
Bir yerde yıkılıp, kalır bu beden
Yanımda güzelim, sen olmayınca !
Kayıt Tarihi : 22.11.2017 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!