Yanıma Gel Şiiri - Tevfik Karınca

Yalan sandığın duygularım
Sanırsın hep aldanırım
Öyle uzak ki yarınlarım
Bedenime can olacaksan gel

Sevda bu, geldi işte başa
Kuzular yem olmaz her daim kurda
Dilinde değil,yüreğindeyse sevda
Hiç düşünmeden yanıma gel

Kul olduğumuzu unuttuk
Günahı hamuduyla yuttuk
Bin söz verip birini tuttuk
Geleceksen doğrularınla yanıma gel

Alim haddin bilir, zalim bilmez
Ağlamak azabı dindirmez
Kürkün yoksa değerin bilinmez
Dost kalmak istiyorsan yanıma gel

Kuşkularla bozdun huzuru
Papaza kızıp bozdun orucu
Şeytana sattın sonunda ruhunu
Yaradana döndüğün gün yanıma gel

Ben çok sevdiysem seni
Nail oldum peygamber şefaati
Bildiğin zaman sevgimin değerini
Koşarak yanıma gel

Gözlerinde gördüğüm hüzün
Bağları ettin kördüğüm
Ne zaman olmayacak ikiyüzün
Ellerini açarak yanıma gel

Kalmadı ne mecal, ne nefes
Tükendi bitmez sandığım heves
Esaretin olsa da altın kafes
Beraat ettiğin gün yanıma gel

Kafamda çözemediğim binlerce soru
Anladım ki sevmek yaşamın zoru
Başedemez seninle koca bir ordu
Beni anladığın gün yanıma gel

Altı üstü Karınca'yım
Başım çıplak ayağım yalın
Ben giderim dostlar sağkalsın
Ahirette olsun yanıma gel