Yanılsamalar Şiiri - Aziz Arslan

Hafif bir rüzgar selam verir
ürkek bir dokunuşla.
bulutların gölge olduğu ben,

kadim dostları martıların
eşlik ettiği,

vapurları seyrederken.

Bir ada vapuru belirir birden
Yavaş yavaş uzaklaşırken
Atarım denize kendimi.

''Bir umuttur yetişirim belki.''

Bir balık olurum,
öyle;
dalgın dalgın yüzerken.
Ağır ağır
ayrılırken denizimden
bir çaparaya aldanıp.
bir çift göz görür
bırakırım kendimi.
Bir çift göz ki
bir ömürdür,
bir hayattır aslında
uzanırken avuçlarında.

Kıyamaz bırakır usulca beni.
Eyyy! güzel ben avuçlarında
ölmeye razıydım oysaki.
Şimdi neylerim tek başına
ıpıssız olan bu sularda.

Dayanamam,
atarım kendimi karaya.
Öyle uzanırken yüzüstü
son nefesimde
gök yüzünü görürüm.

''Kuşlar nasılda güzel uçarlar
öyle umarsız, öyle özgür.
Bir bulutun arkasına saklanmış
güneşe inat.''