Yanılsamalar 1 Şiiri - Neslihan Öksüz

YANILSAMALAR I

Bir yalnızlık zırhı kuşanmış yürüyoruz hepimiz
karanlık bir göğün altında.
Mavi yeşil yerin de dibindeyiz âdeta.
Siyah gri bulutlar geçerken tepemizden
gözleri ve elleri bağlı çocuklar görüyoruz.
Her yerdeler
mutsuz ve acımasızlar.
ellerine tutturulan her neyse
esiri olmuşlar o şeyin.
Bir resim gösterilmiş ilk önce
sonra mil çekilmiş gözlerine
bir kelepçe tutturulmuş ellerine
sonra yürekleri kilitlenmiş…

Siyah gri bulutlar altında
yürüyüp gitmiş çocuklar.
Mavi yeşil yerin sonsuz uçurumları kalmış bizlere
çorak topraklar ve ölü denizler…
Hepimiz bir yalnızlığa daha yelken açmışken
ölü denizlerde görmüşüz akislerimizi
zırhlarımızı yıpranmış ve sözlerimizi tükenmiş.
Sonra bir susuş susmuş yüreklerimiz
bir daha konuşamayacağını bile bile
susmayı yeğ tutmuş konuşmaya
yanlışa da doğruya da
tepkisiz, sessiz
susmuş yüreklerimiz sonsuza dek
bir daha konuşmamak üzre.

Neslihan ÖKSÜZ 2005