Yanılsamaa Şiiri - Gülşen Destanoğlu

godot’yu bekler gibi aramıştık
çatlaklarından
kan damlarken dudaklarımızın
vahaya ulaştık...

ben
hala acıyan
sancıyan
asırlık yaralarıyla kırılgan...

sen
her darbeden sonra hırslanmış
biriktirdiği intikamlarla saldırgan
ama
bir o kadar insan...

bizi kuşatan tüm yaşanmışlıkları
tek
tek
soyunduk

...baktık
...dokunduk
...aktık
aynı düşlere uyurken sarmaş dolaştık...

uyandık
sen dikenli kalkanlarını giydin
ben asırlık yaralarımı...

artık sarılamazdık

anladık ki seraptık