Yanılsama Yaşadığımız

Yakalamıştık oysa hayatın ellerinden,
Bırakmıştık acılarımızı.
Ve bakmıştık,
Gözlerimizin en alabildiğine;
Denizlerin sonunu görmüştük,
Bir sahile yaklaşırken.

Azrail'in o soğuk ellerinden kaçmıştık,
Bir çocuk bahçesinde saklanmıştık.
Bitirilen bir rüyanın belki başında kalmıştık.

Bir orman düşün şimdi,
Öyle mevsimsiz kalmış bir bahar düşün.
Adından başka varlığı olmayan.
Ve takvimleri isimsiz bırakan bir bahar.

Düşmemek için o boşluğa
Hayatın elleriyle sarılmıştık,
Kökleri derin sarmaşıklarda,
Derinleştikçe saklayan bizi.

Yanılsamışız,
Yakalayamamışız meğer
En mühim olanı.
Zamanımızdan çalınmış meğer
Çalıntı yaşamışız.
Şimdi unuttuğumuz,
Nefes alıp vermekmiş.

Neye yarar oysa bu hayat,
Bu kadar güzelken,
Ve nefes alamazken bu cam kürenin içinde.
Neye yarar betimlenmiş onca güzellik...
Yanılsama yaşamışız.