Yanılsama Şiiri - Yaşar Turgut Bilgin

Bir varmış bir yokmuş aslında
Bir bakmışsın bir şey yok avuçlarında
Bir doğuyor bir kayboluyor güneş
Yuvarlak ay dilim oluyor
Eski çamlar bardak oluyor

“Şayn” diyor buna Kant
Bir serap misali
Kaybolup gidiyor hayat
Gelip geçer parıltılı
Köpükten baloncukların peşinde
Çocuksu çabalarla.

Her şey iki perdelik bir tiyatro aslında
Sahne, maskeler ve koro
Koroda ilk söz
Kim omuz verecek tabutunuza
Kim dua edecek size
Yasınızı kim tutacak
Bravo yaşa alkış sesleri
Sahnede bir oyuncu
En heybetli görüntüsüyle
Elinde sihirli değneği
Bir kralın sopası
Bir musanın asası
Bir yanında maskeler
En korkunçu, en savaşçısı, en erdemlisi
Koro
Ne olduğun değil
Nasıl göründüğündür
En etkilisi
Biz anlatır tanıtırız seni
Sen yükselt omuzlarını yastıklarla
Biz kükreriz
Senin adına
Oyuncu şişer devleşir
Oyun efsaneleşir
Arada sesler duyulur
Maskesi çıksın
Takkesi düşsün
Görelim kimmiş oyuncu
Bu defa koro başı,
Onun kim olduğu değil
Buradan sizin gördüğünüzdür
Hakikat olan
İlk oyuncu gider
Dekor değişir
İkinci oyuncu girer sahneye
Bu defa en bilge maskesiyle
bravo, yaşa, alkış sesleri.
Koro coşkuyla tekrar eder
Kim omuz verecek tabutunuza
...
Tiyatro sürer

Olsun varsın
Bir teke çıksın zortlasın
Bir de Dirmil türküsü çalsın

“Şu Dirmil'in yaylasına yolu var
Maştasında arısı var balı var
Al basmadan fistan geymiş Emine'm
Gerdanında domurcuklu gülü var”

Devam etsin Tragedia
Yaşar Turgut Bilgin