Yaşlı bir geçmiş bırakıyor,
Solgun bir rüzgarla uzaklaşıyorum.
Gizlice sensizliği yaşıyor,
Acıları yastık ediyorum gönlüme.
Her bunalımda tesellim senmişsin.
Hilallerle parıldayan gözlere inat,
Umursamadım gündüzleri.
Sen, hayatımın atom çekirdeğiydin,
En küçükten başlayan sonsuzluğum.
Gecenin gündüze bakan yönündeki,
Görünmesi her an muhtemel ışığım.
Yıldızlar kayar dediler; inanmadım.
Meğer sen çoktan kaymışsın da,
Duyumsadığım ışık zamanın yanılsamasıymış.
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!