Yanılsama Şiiri - Barkın Çelik

Düşünsenize,
Anneniz,
Babanız,
Karınız,
Sevgiliniz,
Arkadaşınız,
Belki de çocuğunuz...
Bir anda yok oluyor.

Sanki
Arkamdan insanlar ittiriyor,
Bense arkama bakarak sürükleniyorum,
Hiç gelmemek üzere, adım adım.

O his,
O kadar boş ki,
Hiçbir zaman var olmamış gibi.

Sonra ben ne yaparım dersin?
Ya da ne yapacağım?
En kötüsü de, daha çok kendine üzülürsün.

Bazıları bunu bilir veya bilmez,
Önemi var mı?

Peki, sonrasında ne olur?
Bilmiyorum.

Ben şimdimin yanılgısındayım,
Düşünemiyorum.