Avucumda bir evren taşırdım,
her gecenin sabahında yeni baştan kurduğum.
Gözlerine bakınca gökyüzü dağılırdı,
dokunmak yasaktı bulutlarına.
"Gel" dedim, "içimde bir şehir kur."
"Git" dedi, "haritamda yerin yok artık."
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor