Yanılsama Şiiri - Mert Sırakaya

yanılsama

bunca zaman inandıklarım
masum yanlış anlaşılmalarım
cennete uzanan merdivenlerde
soluksuz haykırışlarım.

seneler sonra posta kutumda
adını taşıyan bir kartpostalda
sessizliğiyle ünlü sokaklarda
uçsuz bucaksız bağırtılarım

sesli harflerin sessiz dünyalarında
gizli kapaklı işlerin tenhalarında
kıymetsiz kitapların ciltli sayfalarında
yerli yersiz kahroluşlarım

bu yangının ardında, gökyüzünde
karlarla kaplı dağ eteklerinde
mevsimleri aştığım günlerin
duygusuz kör mahzenlerinde

ruhum bana ağır geliyor
ölüyorum
iki bedene yetişemiyorum
oluk oluk kanıyorum
beni bırak

zaten sensiz duyuyorum sesleri
yine düşler görüyorum sahici
ala boyanmış gökler çiziyorum
bulutlar gülüşlerin boyunca serili

bu seferberlik okyanusunda
iyiliğe hasret kalınan kötülük atlasında
insanoğlu son lokmasını yuttuğunda
neyi kalır geriye sevmek dışında...