Seninle yaşıyordum ben...
Seninle uyuyor, seninle uyanıyordum..
Seninle seviniyor, seninle üzülüyordum..
Sen varlığımı hissetmesende.
Ben seni biriktiriyordum hep içimde..
Her anımda sen vardın,
Kalbimin her atışında seni hissediyordum,
Yazdığım her şiirde sen vardın,
Sana yazmıştım hepsini
İçimde kalan söyleyemediklerimi
Sana şiirlerle anlatıyordum.
Hep seni düşünüyordum.
Aldığım her nefeste içime seni çekiyordum
Gizli gizli ağladığım gecelerde,
Akan her bir gözyaşı damlasında
Seni saklıyordum.
Kimselere söyleyemeden,
Kimselere anlatamadan
Seni içime atıyordum…
Biriktirdiğim bütün fotoğraflarında
Hep tebbesüm ediyordun..
Bazı zamanlar yüzünü göremiyordum
Bakıyordum onlara uzun uzun,
Her seferince farklı bir şey keşfediyordum
Defalarca seni seyrediyordum...
Sen gülüyorsun diye, ben de gülüyordum…
Velhasılı hayatı,
Seninle birlikte yaşıyordum…
Ama yanılmışım…
Her fani gibi ben de aldanmışım
Artık yollar bittip tükenince
Aklım öne çıktı duygularımdan önce
Her şey boşmuş, bilememişim…
Kalbime yenilip, aklımı dinlememişim
Bir rüyada yaşamışım tüm bunları,
Uyanınca farkettim.
Var olduğunu sandığım duyguları
Ve içinde sen olan her şeyi kaybettim.
Sildim tüm sayfalardan fotoğraflarını
Kaldırdım ne varsa kalan hatıralarını
Beynimde olanları da yakında kazırım
Artık sensiz hayatla yüzleşmeye hazırım…
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!