Çocuktum bir zamanlar,
Engellerim çok, sınırlarım dar bilirdim.
Büyümekti özlemim, büyüyünce…
Bitecekti esaretim.
Büyüdüm… Büyüdükçe,
Kendimi özgür hissettim.
Sandım ki… Her şeyi yapabilirim.
Çok geç anladım, yanılmışım…
Hayallerim vardı, çocuk yüreğimde
Engel tanımayan.
Düşünüyorum da, geçen zaman içinde
Hayallerimi bile, bir bir yitirmişim.
Bir soluk dinlenmeden,
Kovalarken yılları,
Düşünceme ket vurup
“Ben kimim? ” sorusunu
“Ne istiyorum? ”u,
Kendime sormamışım.
İsyankar yüreğimi, hep suçlu ilan edip
Susturmuşum... Yanılmışım.
Kayıt Tarihi : 15.3.2016 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dinmeyi bilmeyen ağrılar, donuk örtü yüzünde hayatın sokaklarında.
Hiç silinir mi, gözden uzak geçmişler.
Benliğimi yitirmedim, gururumu çiğnemedim.
Adım adım tükettim ben seni, kolay olmadı.
Bu samimi bir itiraf işte, ey yar.
Yüreğinize sağlık
Engel tanımayan.
DUYGULU BİR ŞİİR KUTLARIM.yuvasız kuş
Hayallerim vardı
Çocuk yüreğimde
Engel tanımayan
..............
Güzel yazmışsınız şair dost... tebrik ederim...
Kader denilen meret
Destesini hep gönlünce kardı...
Bitmedi ki hürriyet kuşunda mazeret
Şafak türküleri yerine ağıtlar vardı.
Hiç kimse dememiş olsa da Zamana pes et,
Yorgun bedenime, ihtiyarlık yük sardı.
Yürek Yağmur, Kozan Kalesinden seyret diyemiyorum;
Çünkü Gurbette, Kozansız otuzuncu sonbahardı.
Şiirinizi okuyunca bunlar dökülüverdi yürekten çam sakızı çoban armağanı misali... selam ve saygılarımla şair dost.
TÜM YORUMLAR (4)