Doğup, yaşadığım bu çevrelerde
Derbeder olarak anılmışım ben
Değer verilmemiş tüm evrelerde
Lüzûmsuz şahsiyet sanılmışım ben…
Halbuki neleri gördüm, geçirdim
Kader trenini çok kez kaçırdım
Kendimi su gibi ele içirdim
Bol bol tüketilmiş, kanılmışım ben…
Çileyi ömrüme hep bedel eden
Çok idi, görmedim hiç aceleden
Asla vazgeçmedim mücadeleden
Hayat denen harpte yenilmişim ben…
Umudum tükenmiş yaban ellerde
Gözyaşım savrulmuş esen yellerde
Beni tanımayan bütün dillerde
Söz olup, “yaramaz” denilmişim ben…
Cefâyı kendime iş bellemişim
Şefkati, saygıyı aş bellemişim
Herkesi arkadaş, eş bellemişim
Oysa ki ne kadar yanılmışım ben…
25.11.2006
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 14.3.2013 03:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!