Yanılmışım Şiiri - Osman Karakaya

Bulutların gözleri yoktur, ağlasalar bile gözyaşları görünmez sanmıştım, YANILMIŞIM.
Her batan güneş, doğar sanmıştım, YANILMIŞIM.
Senin yanında sensizlikler içinde yalnız kalmam sandım, YANILMIŞIM.
Gözlerindeki aşk pırıltıları hiç kaybolmaz ilelebet kalır sandım, YANILMIŞIM.
Biz asla iki yabancı olamayız, bağlarımız güçlü kopamayız sandım, YANILMIŞIM.
Acıların, gelmek bitmeyen umutların, yaşanmayan sevdalar için coşan pınarların çağladığı gözlerinde hep kalırım sandım, YANILMIŞIM.
Gül bahçesinde cennet kokularıyla mesut iken gülün dikeni vardır batınca acıtmaz sandım, YANILMIŞIM.
Sen güçlüsün, dayanıklısın, beni her zaman taşırsın sandım, YANILMIŞIM.
Ceylan zarafetli melek olduğunu bilmeden yaşamışım, her günümde YANILMIŞIM.
Tebessümünde açılan gül bahçelerinin güzelliğine kapılıp gülüşünde cennet olan dünyamda gerçek aşkı görmeden yaşadım, YANILMIŞIM.
Yaşarken bakır sandığım hayatın kaybedince altın olduğunu anladım, YANILMIŞIM.