Yanılmışım... Şiiri - Selma Güneş

Uzaklıklar,

Yollar uzaktır,

İki adımlık uzaktadır bir merhabalık dost,

Telefon tellerine bakardım eskiden,

Kopuk teller üzerdi beni.

Zaman değişti,

Birkaç tuşla dünya karşında,

Bu sefer de öylesine kaptırdık ki,

Öylesine yapıştık ki klavyenin tuşlarına.

Unuttuk merhabanın sesini,

Çeker olduk,

Dostun o sıcacık gülüşünün hasretini.

Kendine yasak koymaktır özlemek.

Kapı önünde beklemektir.

Zile dokunamazsın.

Kucaklayıp, özlemle sarılamazsın.

Olmazlar sarar,

Engellerin sıralanır birer birer.

Yangınların alevlenir küller arasından.

Geri çekersin hayallerini,

Kendi dünyana dönersin.

İkili yalnızlıkların kucak açar,

Anılar küskün,

Yüreğin üzgün kalır.

Döner gidersin, geldiğin uzaklara.

Ama bir gün,

Bir gün bir şiir düşer sayfalardan,

Merhaba der gibi,

Özledim der gibi, hal hatır sorar gibi.

Sevinirsin...

Nasılda dokunursun gözlerinle her satırına,

Sarılır gibi, okşar gibi, öper gibi...

Dostum unutmamış dersin,

Bunca hengamenin arasında,

Ben, özlemlerine karışmışım.

Unuttu sanmıştım.

Yanılmışım...