çok şey bekledim galiba aşktan...
üşürken gençliğimin baharında
güneşten çalma bir kaç gün atığının üzerinde
ağlaşan martıları seyretmek için
doluşurdu cancağızım rıhtımlara
selamsız sabahsız geçerken ömürden bulutlar
azgın denizin dudağında salınan
bir ben vardım, bir de unutamadığım aşklar
karanfil çöplüğüne dönmüş hayallerimde
gam yüklü gemiler art arda demir atardı limanıma
mevsimler değişse de takvimlerde
tutunamayınca dalında esmerimsi yapraklar
düşüveriyor gözlerimden bakir güz sabahları
çisil çisil yağmurlar eşliğinde
çocukluğumun üstüne kurulu
paslanmaya yüz tutmuş kırmızı salıncaktan bi eser
çekiliyorum içine sığamadığım kabuğuma
yalnızlığımla birlikte
dalıyorum göremediğim ufuklara uzanan
pür-nur gök kuşağına tutunmaya çalışan
nasır bağlamış ellerime
ne kadar da sıkıca sarılmışım boşluklara
soğuk musalla taşın üzerinden uğurladığım dostlarıma
son kez "elveda" demenin ağırlığı altında sıkışmışken
anladım ki, hayattan çok fazla şey beklemişim
Manavgat 01.08.2013
İbrahim BaşarKayıt Tarihi : 31.7.2013 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi...yüreğinize sağlık efendim, saygılar şiir yüreğinize .
TÜM YORUMLAR (34)