Hadi…
Kalbim Yanıldı diyelim..
Aklım yükledi her şeyi Kalbim’e,
Kalbim nedensizce sırtladı bu yükü..
Yanıldık! ..
İkimiz de Yanıldık…
Adem ile Havva’dan beri
O günden beri yanılıyoruz
Yanılgıysa bu!
O Günden beri Yanılgı da olsan,
Yanılmak istiyorum Sende,
Yanmak istiyorum…
Tekrar tekrar Yanılmak,
Yenilmek Sana..
Usanmadan Yanılmak,
Sonrasında Yanmak…
Bu yük yanmakla mana bulur ancak…
Yanmakla! ...
Sende Yanmak,
Aşkında Yanmak…
Ve küllerinin Sonsuz savruluşu…
Yanılan Dünya’da,
Yanılınan Dünya’ya…
(İki-Aralık-İkiBinOnBir*17:30)
Nevin AkbulutKayıt Tarihi : 2.12.2011 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!