Bütün kalabalıklar arasında arıyorum seni
Kiminin gözleri benziyor gözlerine
Kiminin kaşı kiminin gülüşü
Seni bir bütün olarak bulamıyorum
Aramaktan vazgeçeceğimi sanıyorsun,
Yanılıyorsun.
Bıkıp usanmadan seni düşünmek,
Her seferinde darılmak sana
Seni bin defa öldürüp
Milyonlarca kez yaşatmak
Barışmakmı yeniden
Dayanamam sanıyorsun
Yanılıyorsun
Ah! . Ne çok isterdim
Şurada ki bankta beraber oturup
Demli bir çay içmeyi
Sonra çekirdek yiyip kabuklarını yere atmak
Yaramaz çocuklar gibi
Şimdi ağlıyorum sanıyorsun
Yanılıyorsun.
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cevahir Kul](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/17/yaniliyorsun-8.jpg)
selami
TÜM YORUMLAR (1)