Yanılıyorlar Şiiri - Tuğşah Bilge

Kimse dinlemiyor beni.

Kale almadığından değil, korktuğundan.

Korkutur, gerçekler korkutur insanı.

Hiçbirine selam vermiyorum

Borçlu çıkartıyorlar beni.

Karşımdaki herkes çok bildiğini sanıyor,

Ama bilmiyor ki, bilmediğini bildiğimi.

Ben sustukça onlar konuşuyor, hem de boş.

Sessizliğimden dolayı beni ezdiklerini sanıyorlar.

Bilmiyorlar, cevap vermeye bile değmediklerini.

Susunca çaresiz sanıyorlar.

Halbuki beni tanımıyorlar.

Yanılıyorlar.

Bilmiyorlar benim onlardan daha çok bildiğimi.

Nasıl bilecekler ki dinlemiyorlar beni.

Bilmiyorlar dinlemeyi.

Öğretmeli bunu biri.

Öğrenmişler önceden, yanlış şeyleri.

Biri bunları düzeltmeli.

Herkesi iyi etmeli.

Ben gönüllüyüm ama yanılıyorlar

Benim onlara öğretemeyeceğimi sanıyorlar.

Gün bu gündür.

Konuşma günü.

Yıllarca sustum dinledim.

Şimdi sıra bende.

Sus ve dinle.

Öğren benden bilmediğini

Hayatın ilmini sevgiyi iyiliği