Yanılırlardı Şiiri - Emre Bardakcı

Kalbi ölür derlerdi gittiğinde,
Bitmezdi yanılmaları…
Bilmezlerdi beni öldürüp, öldürüp,
Yeniden yaşattığını…

Gözü görmez derlerdi baktığında,
Bitmezdi yanılmaları…
Gittiğini görmüyorsa nasıl mümkündü,
Bu kalbin sessiz ağlayışları?

Duymaz derlerdi dinlediğinde kulakları,
Bitmezdi yanılmaları…
Olmayışının çığlığını duymuyorsa kulaklar,
Nasıl uyarıp yaralıyordu kalbin atışlarını?

Bir daha açılmaz derlerdi dudakları,
Bitmezdi yanılmaları…
İsteseydi bile ele verebilir miydi gönül,
Kalbin güzel katilini, düşmanını?

Ve açılmaz derlerdi bir daha yüreğinin kapıları,
Bitmezdi yanılmaları…
Bir öncekinin acısıyla yansa da gönül, durdurabilir miydi,
İçeri girmek isteyen tatlı bakışlarını?

Ve yaşar derlerdi bana bunca şeyden sonra,
Bitmezdi yanılmaları…
Yaşamam nasıl mümkün olacaktı,
Başaracaksa beden tüm bunlara katlanmayı?