Ben seni düşünürken hıçkırıklarla
Gözleribn vururmu sırtımdan bir hançer gibi
Ben seni biriktirirken anılarla
Hücum edermi ihanetin bir kurşun asker gibi
Bu bizim savaşımız deyip kucaklamak
Mümkün olurmu yanılırken affetmek
Gülmek geçmişi düşünüp çocukluklara
El ele tutuşmak gerçek olur mu
Hayallerimizi biz çalmadık zamandan
Göğsümüzden ufacık bir kuşken yürek
Ve ayaklarımız titrerken ölüme her gidişte
Donacakmıydı yüzümüzde o anlamlı gülüş
Sar,sarmala,ısıt,koru,esirge
Ben seninim yaşadıkça her zaman
Eğer sonsuzlukta da istiyorsan ruhumu
Yalvar tanrıya..
Ve şükret bedenim sana
Kul olduğu için bu dünyada
Sorma bir daha
Hiç soru bana
Sevdamı ölçmek için
Geçerken yokluğunun boy verdiği ormanlarda
Seninim ben seninim diyebilmek ne güzel
'Ben' yağmurları gökten yüzyıllardır yağarken
Kayıt Tarihi : 2.2.2007 22:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir bende ki sendir sadece
![İsmet Zeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/02/yanilirken-affetmek.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)