, vefasızlığın da büyüdüm Sevgi'nin
Sokakların çıkmazında yürüdüm
Herkes Keyfin de sefasında iken
Ben ise yaralı bir gönül düm
Sonsuzluğu vardı dikenin Gülde
Umutsuzluğu vardı Gülün ömürde
Sevgisi vardı da yarın gönülde
Ben ise yaralı bir gönül düm
Bahar gelip tomurcuk çiçek açarken
Soğuk nefesim kalbimi yakarken
Ben Yaralı Bir Gönül iken
Anladım ki boşa bir ömürmüşüm...
Kayıt Tarihi : 19.12.2019 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk şiirlerimden biri, ailemin şiir yazdığımdan haberi yokdu, bigün şiir defterimi bulmuşlar, çok tepki aldım, benden şiirlerimi yok etmemi istediler yakmak zorunda kaldım sobada, kıyamadım bikaç tanesini sakladım, sonrasında 2 yıl hiç şiir yazmadım, kötü bişey yaptığımı sanarak, ama yazamadan duramayınca daha gizli yazmaya başladım, büyüdükce şiirlerim de büyüdü, evrimleşti, artık daha anlamlı şiirler yazmaya başladım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!